Dojo-etiquette 

Karate is een sport uit een andere cultuur. Tijdens de lessen worden gebruiken uit de Japanse cultuur toegepast. Ook worden er regelmatig Japanse termen gebruikt. Hieronder wordt een aantal van deze gebruiken uitgelegd. 

Bij het binnentreden van de dojo wordt een korte buiging gemaakt, waarbij het woord 'Osu!' wordt uitgesproken. Hiermee wordt dankbaarheid en respect getoond voor het mogen trainen in de zaal. 

De leraar roept 'Szeeza!' ten teken dat de les begint of eindigt. Hierop volgt een korte ceremonie. Elke karateka neemt zijn plaats in, afhankelijk van de kleur band die hij of zij draagt. De hoogste leerling in rang (sempai) gaat de ceremonie voor en zegt 'Mokuso' (ogen dicht) - 'Mokuso jame' (ogen open) - 'chinden-ni-rei' (groet de tempel). Dit stamt vanuit de Japan, waar in elke trainingszaal een klein altaartje staat. Dit wordt gedaan op de Kyokushin-manier door de vuisten met de knokkels van wijs- en middelvinger op de grond voor je te plaatsen en iets door te buigen. Zorg ervoor het zitvlak op de hielen te houden. De leraar (shihan) draait zich naar zijn leerlingen toe. De sempai zegt 'Shihan-ni-rei' (groet de leraar), waarop zowel de leerlingen als de leraar elkaar groeten met een buiging en het woord 'Osu!'. Daarna blijft iedereen zitten tot de leraar zegt wat er moet gaan gebeuren.

'Osu' is een term met meerdere betekenissen. Het wordt als groet gebruikt, maar het is ook een standaard antwoord op een vraag of opmerking van de leraar.

Als je met de leraar praat of iets vraagt, sta je in fudo-dachi met de vuisten op de juiste manier. Zorg altijd voor een schone karategi en draag alleen die band waar je recht op hebt. Op de karategi mogen twee emblemen worden gedragen, nl. op de linkerborst het Kyokushin-embleem en op de linkermouw eventueel het embleem van de sportschool. Het dragen van sieraden tijdens de training is niet toegestaan.